Zmarł Janusz Przedpełski (przedruk onet.pl)
W nocy ze środy na czwartek w podwarszawskiej miejscowości Krze Duże zmarł w wieku 81 lat, były długoletni prezes Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów Janusz Przedpełski. Kilka dni wcześniej witał na Okęciu powracających z igrzysk olimpijskich ciężarowców.
- Jeszcze na kilka godzin przez śmiercią omawialiśmy u niego w domu sprawy związkowe - powiedział prezes PZPC Zygmunt Wasiela.
Janusz Przedpełski był fenomenem nie tylko polskiego sportu. 2 sierpnia 2006 r. zgłosił rezygnację po 47 latach nieprzerwanego prezesowania z pełnienia funkcji prezesa PZPC. Prezesem był w latach 1959-2006, wybierany dwanaście razy na to stanowisko, po raz ostatni w styczniu 2005 roku.
W czasie prezesury urodzonego 9 września 1926 roku w Sochaczewie Przedpełskiego polscy ciężarowcy odnosili największe sukcesy. Zdobyli 494 medale w trójboju bądź dwuboju w igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata i Europy we wszystkich kategoriach wagowych i wiekowych kobiet i mężczyzn.
Jak zawsze skromny Janusz Przedpełski podkreślał, że to była nie jego zasługa, lecz szkoleniowców, działaczy, a głównie zawodników. - Zawsze działałem w kolektywie, a splendor sukcesów winien spływać na tych, którzy wybierali mnie na prezesa, a sami działali we władzach PZPC bądź w związkach okręgowych i w klubach - mawiał Janusz Przedpełski.
W czasie okupacji hitlerowskiej Przedpełski należał do AK, uczestniczył w Powstaniu Warszawskim (odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym), po którym znalazł się w niemieckim obozie jenieckim. Po powrocie do kraju trafił do Elbląga, gdzie w 1949 r. ukończył liceum ekonomiczne i zdał maturę. Chciał studiować, ale "z braku miejsc" nie przyjęto go na uczelnię rolniczą. Został więc na Mazurach nauczycielem w wiejskiej szkole, zdając w międzyczasie drugą maturę, w liceum pedagogicznym w Lidzbarku Warmińskim.
W lipcu 1954 r przeniósł się do stolicy i rozpoczął pracę w Radzie Wojewódzkiej LZS. Wówczas po raz pierwszy zainteresował się sportami siłowymi - zapasami i podnoszeniem ciężarów - dostrzegając wielki potencjał tkwiący w młodzieży wiejskiej właśnie w sportach siłowych.
Szczególnie do gustu przypadły mu ciężary. W 1955 r. był już instruktorem tego sportu. Spotkał na swej drodze prekursora ciężarów w powojennej Polsce - Czesława Borejszę i za jego namową społecznie zaczął pracować w organizacjach sportu ciężarowego. Został najpierw kierownikiem sportowym, a dzięki fachowości, zdolnościom organizacyjnym, w 1957 r. wybrano go na wiceprezesa PZPC do spraw organizacyjno-sportowych. W tym też roku współpracował przy organizacji pierwszych organizowanych w Polsce mistrzostw Europy w Katowicach, po których otrzymał nominację na sędziego klasy międzynarodowej. Dwa lata później został sternikiem PZPC.
Już pracując zawodowo ukończył studia w warszawskiej AWF otrzymując tytuł magistra wychowania fizycznego (specjalizacja pedagogika i podnoszenie ciężarów). Posiadał uprawnienia trenera podnoszenia ciężarów I klasy.
Prezes PZPC szybko dał się poznać jako prężny działacz na międzynarodowym forum. W 1964 r. został wybrany na członka Komisji Technicznej międzynarodowej federacji (IWF), w której pracował przez 12 lat. W 1976 r wybrano go do Komitetu Wykonawczego, a po kolejnych czterech latach został wiceprezydentem IWF, pełniąc tę funkcję do 1984 r. Za działalność w światowej federacji, w 100- lecie istnienia IWF, w marcu 2005 r, Janusz Przedpełski otrzymał tytuł Honorowego Wiceprezydenta Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów i został wyróżniony Złotym Medalem 100-lecia IWF. Od 1995 r. jest członkiem "Galerii Sławy IWF".
Janusz Przedpełski doprowadził też do założenia w 1969 r. w Warszawie (przy okazji mistrzostw świata) Europejskiej Federacji PC (EWF), której prezesował do 1983 r. i wyróżniony został tytułem Honorowego Prezydenta EWF. Był jednym z głównych pomysłodawców rozgrywania od 1975 r. mistrzostw świata i Europy juniorów.
Prezes-rekordzista dzierżył też niewątpliwie jedyny w swoim rodzaju rekord świata w innej działalności. Był od 1957 r. cenionym sędzią klasy międzynarodowej. Sędziował aż 12 turniejów olimpijskich. Na igrzyskach w 1960, 64, 68 i 72 był arbitrem, a od igrzysk w 1976 do 2004 r. włącznie zasiadał w międzynarodowym jury. Przez wszystkie te lata (od 1957) uczestniczył niemal we wszystkich (z wyjątkiem 1985 r. w Szwecji i 1993 r. w Australii) mistrzostwach świata, a także Europy, podczas których też pełnił funkcję sędziego, bądź członka jury. Ten swoisty rekord też chyba nie zostanie powtórzony przez nikogo w żadnej dyscyplinie sportu.
Janusz Przedpełski, jeden z nielicznych działaczy polskiego i światowego sportu o tak wielkich zasługach odznaczony został m.in. Orderami Odrodzenia Polski - Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą. Wśród wielu odznaczeń i wyróżnień zagranicznych ma również Order Olimpijski nadany przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski.