MARIAN ZIELIŃSKI
BIOGRAFIA
Po wstąpieniu do wojska (1950) w ramach podnoszenia sprawności fizycznej zetknął się ze sportem. Idealnie zbudowanego "piórkowca" (160 cm, 60 kg wagi) dostrzegł Klemens Roguski, który poszukiwał zawodników do sekcji Warszawskiego Okręgu Wojskowego. I tak rozpoczęła się kariera sportowa jednego z najlepszych sztangistów świata, który przeszedł do historii naszych ciężarów. Włączony do kadry narodowej, zaczął rozwijać swój talent w OPO na Bielanach (trenerzy - Augustyn Dziedzic, Karol Czarkowski) i w skromnej siłowni wojskowego klubu pod trybunami stadionu na Łazienkowskiej (Józef Styczyński). Ogromna pracowitość, także wrodzone możliwości fizyczne sprawiły, że wkrótce dokonał wyczynów, które przeszły do historii tej dyscypliny w Polsce. Zadebiutował na mistrzostwach świata i Europy w Wiedniu (1954), wygrał (mimo, iż startowali zawodnicy radzieccy) zawody zorganizowane z okazji Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie (1955) występując na pomoście w... trampkach. Z IO w Melbourne (1956) wrócił z brązowym medalem olimpijskim, jako pierwszy polski sztangista, dwa lata później (1958) podczas mistrzostw świata i Europy w Sztokholmie (mimo, iż spalił wszystkie podejścia w wyciskaniu), także jako pierwszy nasz reprezentant ustanowił rekord świata w rwaniu (110 kg). Wreszcie, jako pierwszy Polak (1959) zdobył tytuł mistrza świata w Hali Mirowskiej w Warszawie. Przez wiele lat tworzył (od 1961) wraz z Waldemarem Baszanowskim - wielkim rywalem i przyjacielem "żelazną parę", którą znał i podziwiał cały świat. Na wielkich zawodach wygrał z nim po raz ostatni (1963) w Sztokholmie, zdobywając swój drugi i ostatni tytuł mistrza świata. Po zakończeniu kariery sportowej (1970) – trener. Zajmował się amatorsko malarstwem (kopiował obrazy dawnych mistrzów), wykonywał prace jubilerskie w srebrze, rzeźbił w drewnie. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz krzyżami: Kawalerskim i Oficerskim OOP. Laureat Medalu Kalos Kagathos (2003). Autor biograficznej książki pt. „Medale i sztanga czyli moja przygoda z ciężarami”.
Ur. 24.12.1929 Chełm Lubelski. Zm. 13.10.2005.
Klub: Legia Warszawa 1953–1970.
Trenerzy: Józef Styczyński, Klemens Roguski, Augustyn Dziedzic i Karol Czarkowski.
SUKCESY SPORTOWE
Trzykrotny brązowy medalista olimpijski: 1956 Melbourne: w. piórkowa 60 kg – 3 m. na 21 start. z wynikiem 335 kg (105+102,5+127,5), 1964 Tokio: w. lekka 67,5 kg – 3 m. na 20 start. z wynikiem 420 kg (140+120+160), 1968 Meksyk: w. lekka 67,5 kg – 3 m. na 20 start. z wynikiem 420 kg (135+125+160),
7-krotny mistrz Polski: w. piórkowa (60 kg) – 1954 (287,5 kg), 1958 (347,5 kg), w. lekka (67,5 kg) – 1959 (370 kg), 1960 (380 kg), 1961 (375 kg), 1962 (380 kg), 1966 (420 kg);
4-krotny wicemistrz kraju: w. lekka (67,5 kg) – 1963 (395 kg), 1964 (420 kg), 1967 (395 kg), 1968 (410 kg)
Brązowy medalista Mistrzostw Polski: w. lekka (67,5 kg) – 1969 (400 kg).
2-krotny mistrz świata – 1959 Warszawa (w. piórkowa 60 kg) – 365 kg (110+112,5+142,5), 1963 Sztokholm (w. lekka 67,5 kg) – 417,5 kg (135+122,5+160),
2-krotny srebrny medalista Mistrz Świata - 1965 Teheran (w. lekka 67,5 kg) – 425 kg (140+120+165), 1966 Berlin (w. lekka 67,5 kg) – 410 kg (130+120+160)
4-krotnym brązowym medalistą Mistrzostw Świata (wszystkie medale w w. lekkiej 67,5 kg): 1961 Wiedeń – 395 kg (127,5+117,5 +150), 1962 Budapeszt – 405 kg (125+120+ 160), 1964 Tokio – 420 kg (140+120+160), 1968 Meksyk – 420 kg (135+125+160).
3-krotny mistrz Europy: 1959 Warszawa (w. piórkowa 60 kg) – 365 kg (110+112,5+142,5), 1960 Mediolan (w. lekka 67,5 kg) – 377, 5 kg (117,5+110+150), 1963 Sztokholm (w. lekka 67,5 kg) – 417,5 kg (135+122,5+160);
2-krotny wicemistrz Europy: 1966 Berlin (w. lekka 67,5 kg) – 410 kg (130+120+160), 1968 Leningrad (w. lekka 67,5 kg) – 405 kg (137,5+115+152,5)
4-krotny brązowy medal ME: 1956 Helsinki (w. piórkowa 60 kg) – 325 kg (97,5+100+127,5), 1957 Katowice (wszystkie w w. lekkiej 67,5 kg) – 347,5 kg (110+102,5+135), 1961 Wiedeń – 395 kg (127,5+117,5+150), 1962 Budapeszt – 405 kg (125+120+160).
Uczestnik Mistrzostw Świata : 1955 Monachium – 5 m. (317,5 kg), 1957 Teheran – 5 m. (337,5 kg) i ME 1954 Wiedeń – 4 m. (292,5 kg), 1955 Monachium – 4 m. (317, 5 kg), Rekordy świata: w. piórkowa 60 kg – rwanie – 112,5 kg (17.09.1958 Sztokholm) oraz 113,5 kg (30.09.1959 Warszawa); waga lekka 67,5 kg – podrzut – 167,5 kg (29.08.1964 Gdańsk), trójbój – 417,5 kg (10.09.1963 Sztokholm).
