WALDEMAR MALAK
BIOGRAFIA
Już w szkole podstawowej był bardzo zaangażowany w "działalność sportową" (gry zespołowe, głównie piłka nożna, lekka atletyka, tenis stołowy, łyżwiarstwo szybkie). Zachęcony przez trenera Piotra Owczarskiego zjawił się w siłowni Stoczniowca. Sprytny i uzdolniony mikrus, szybko był najlepszy wśród kolegów. Karierę rozpoczął od występów wśród juniorów. Zdobył dwukrotnie tytuł mistrza Polski i w 1990 dał się poznać na arenie międzynarodowej - został srebrnym medalistą MŚ i ME juniorów. Wielki talent i szybkie postępy potwierdza wśród seniorów. Na pierwszych MŚ mężczyzn (1991) zajmuje 4. miejsce, zdobywa także tytuł młodzieżowego mistrza Polski (do 23 lat). W roku olimpijskim (1992) jest bezkonkurencyjny – zostaje mistrzem Polski seniorów, a na Węgrzech (Szekszard) – brązowym medalistą ME seniorów. Otworzyło mu to drogę do występu w igrzyskach w Barcelonie. W stolicy Katalonii, po porywającej walce uzyskał upragnione 400 kg i zdobył brązowy medal. Otrzymał ogromne brawa nie tylko za medal, ale także za styl walki. Podchodząc do sztangi, wydawał niecodzienne pomruki, a po podniesieniu na wyciągniętych rękach trzymał ją w powietrzu poza regulaminowe 3 sekundy przestępując z nogi na nogę, jakby chciał wszystkim pokazać jaki to jest silny. Zginął w wypadku drogowym pod Wejherowem 13 listopada 1992. Co roku w Gdańsku odbywa się turniej ciężarowy jego Imienia.
Ur. 17.07.1970 Gdańsk. Zm. 13.11.1992.
Kluby: Lechia Gdańsk 1985–1992, Legia Warszawa służba wojskowa.
Trener: Piotr Owczarski.
SUKCESY SPORTOWE
Brązowy Medalista Igrzysk Olimpijskich: 1992 Barcelona: w. ciężka 100 kg – 3 m. na 25 start. z wynikiem 400 kg (185+215),
Wicemistrz Świata juniorów 1990– 362,5 kg (170+192,5)
Wicemistrz Europy juniorów 1990 – 370 kg (170+200). w w. ciężkiej (100 kg)
Brązowy medalista Mistrzostw Europy seniorów.
Foto: Jan Rozmarynowski
