SZYMON KOŁECKI
BIOGRAFIA
Już jako 17-latek zadziwił świat mistrzowskimi tytułami oraz rekordami świata w kategorii juniorów, które niewiele odbiegały od wyczynów "dorosłych sztangistów". Dwukrotny wicemistrz olimpijski (2000 i 2008) w kat. 94 kg. Był 5 razy mistrzem Europy seniorów w kat. 94 kg, pobił rekord świata seniorów w podrzucie wynikiem 232,5 (ME 2000, Sofia). Jego wielkim rywalem w gronie seniorów był naturalizowany Grek Akakios Kakiasvilis, starszy i utytułowany, mistrz olimpijski (1992, 1996). Polsko - greckie pojedynki na imprezach najwyższej rangi toczyły się ze zmiennym szczęściem. Nasz atleta w mistrzostwach Europy w La Corunie (1999) wygrał z Grekiem oraz w Sofii (2000). W roku 1999 w mistrzostwach świata w Atenach Szymon Kołecki zajął drugie miejsce, za Kakiasvilisem i pasjonująca rywalizacja tych dwóch ciężarowców miała się zakończyć na olimpijskim pomoście w Sydney. W Australii Szymon Kołecki wywalczył srebrny medal, a na drodze do złota stanął nie tylko późniejszy jego wielki przyjaciel – Kahiasvilis, ale także uraz nogi. Kolejne lata kariery Szymona Kołeckiego to także problemy zdrowotne – między innymi uraz kręgosłupa. Zawodnik z tego powodu miał przerwy w uprawianiu dyscypliny. Zawodnik na dobre do wyczynu wrócił pod koniec 2005 roku. W 2006 roku zdobył tytuł mistrza Europy, zaś w 2008 roku w kategorii do 94 kg wywalczył w igrzyskach w Pekinie swój drugi olimpijski medal, tym razem złoty. W połowie października 2012 roku ostatecznie zakończył karierę zawodniczą. 1 grudnia 2012 roku został wybrany prezesem Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów. Podał się do dymisji w sierpniou 2016 roku. Od 2017 roku udanie startuje w MMA.
Ur. 12.10.1981 Oława.
Kluby: SHR Polwica 1989–1991; Herkules Wierzbno 1991–1994; Agropol Polwica 1995–1998; Budowlani Opole 1999–2002; Start Otwock 2003–2007; Górnik Polkowice 2008–2012.
Trenerzy: Henryk Mokrynka, Zbigniew Podgruszecki, Waldemar Goś, Zygmunt Smalcerz i Ivane Grikurovi.
SUKCESY SPORTOWE
- Srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich 2000 Sydney: w. lekkociężka 94 kg – 2 m. na 19 start. z wynikiem 405 kg (182,5+222,5),
- 2008 Pekin: w. 94 kg – 1 m. na 18 start. z wynikiem 403 kg (179+224),
- 3-krotnie tytuł mistrza Europy Juniorów: Kat. 94 kg: 1998 Sofia – 382,5 kg (165+217,5), 1999 Spała (tu wyjątkowo w kat. ciężkiej 105 kg) – 410 kg (177,5+232,5), 2000 Rijeka – 380 kg (167,5+212,5);
- 2-krotnie tytuł mistrza świata Juniorów: 1999 Savannah – 395 kg (172,5+222,5), 2000 Praga – 395 kg (170+225) i pobił rekord świata w podrzucie wynikiem 232,5 (29 kwietnia 2000 Sofia).
- 2-krotny wicemistrz świata Seniorów: 1999 Ateny – 405 kg (180+225), 2006 Santo Domingo – 392 kg (173+219)
- 2-krotnie brązowy medalista Seniorów: 2001 Antalya – 402,5 kg (172,5+230), 2007 Chiang Mai – 392 kg (173+219)
- 5-krotny złoty medalista Europy Seniorów: 1999 La Coruna – 405 kg (180+225), 2000 Sofia – 412,5 kg (180+232,5), 2006 Władysławowo – 394 kg (175+219), 2007 Strasbourg – 395 kg (177+218), 2008 Lignano Sabbiadoro – 397 kg (177+220) – wszystkie w w. lekkociężkiej 94 kg oraz srebrny medal ME: 2001 Trenczyn – 412,5 kg (180+232,5) w w. 105 kg.
- Uczestnik MŚ: 1998 Lahti – w. 94 kg – 5 m. (385 kg) i ME 2003 Loutraki – w. 105 kg – 4 m. (410 kg).
- Mistrz Polski seniorów: w. 94 kg (2000 – 412,5 kg, 2006 – 380 kg), w. 105 kg (1999 – 400 kg, 2007 – 405 kg)
- Rekordzista Polski w kat. 94 kg – podrzut – 235 kg (28.05.2000 Ciechanów), dwubój – 412 kg (29.04.2000 Sofia).
- Prezes Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów od 1.12.2012. do 16.08.2016.
- Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000) i Krzyżem Kawalerskim OOP (2008).
Foto: Jan Rozmarynowski
