SEUL 1988 - JEDEN MEDAL I ZMIANA POKOLENIOWA W POLSKICH CIĘŻARACH
W 1988 roku na igrzyska olimpijskie do Seulu pojechała siedmioosobowa reprezentacja ciężarowców. Najlepsze miejsce – trzecie, najgorsze – siódme! Oprócz tego dwa razy pozycje czwarte, dwie lokaty piąte i jedno miejsce szóste. Medalowo było tak, jak 32 wcześniej w Melbourne. W polskich ciężarach następowała zmiana pokoleniowa.
W reprezentacji z końcem lat osiemdziesiątych następowała zmiana pokoleniowa. Mistrzowie tacy jak Marek Seweryn powoli zbierali się do zejścia z pomostu, a młodzi dopiero co atakowali światowy poziom! Potrzebny był czas. Do Seulu pojechała taka oto reprezentacja kraju – w kat. 52 kg Jacek Gutowski (Legia Warszawa), kat. 67,5 kg Marek Seweryn (Śląsk Tarnowskie Góry), kat. 75 kg Waldemar Kosiński (Okęcie Warszawa), kat. 82,5 kg Krzysztof Siemion (Odra Opole), kat. 90 kg Andrzej Piotrowski (Odra Opole) i Sławomir Zawada (Zawisza Bydgoszcz), kat. 110 kg Stanisław Małysa (Legia Warszawa). Dobrym piątym miejsce do elity w najlżejszych wagach wszedł Jacek Gutowski – 247,5 kg (112,5 kg + 135 kg), obok podium na zakończenie olimpijskiej przygody (4. miejsce) znalazł się Marek Seweryn 317,5 kg (145 kg + 172,5 kg), w debiucie natomiast szósty w kat. 75 kg był Waldemar Kosiński 332,5 kg (152,5 kg + 180 kg), także w swoim pierwszym starcie olimpijskim z dobrej strony zaprezentował się Krzysztof Siemion – wynikiem 357,5 kg (162,5 kg + 195 kg był piąty. Na czwartym miejscu sklasyfikowano Andrzeja Piotrowskiego w kat. 90 kg – 365 kg (165 kg + 200 kg), wreszcie - medalowe tradycje sięgające igrzysk 1956 roku, podtrzymał w Seulu Sławomir Zawada, który rezultatem 400 kg w dwuboju (180 kg + 220 kg) zajął trzecie miejsce! Ostatni z naszych – Stanisław Małysa w kat. 110 kg zajął 7. pozycję 397,5 kg (175 kg + 222,5 kg).
- XXIV Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się w Seulu w dniach 17 września – 2 października 1988 roku.
- W głosowaniu na gospodarza igrzysk Seul wygrał z japońską Nagoyą.
- Zawody poprzedzone zostały wystąpieniami południowokoreańskich studentów oraz żądaniami wysuwanymi przez władze Korei Północnej, kierowanymi pod adresem MKOL, dotyczącymi przyznania organizacji igrzysk obu Koreom.
- Reprezentacje wystało 159 narodowych komitetów olimpijskich.
- Rozegrano 237 konkurencji w 23 dyscyplinach.
- W igrzyskach udział wzięło 8465 sportowców, 6279 mężczyzn i 2186 kobiet.
- Igrzyska otworzył prezydent Korei Płd. Roe Tae Woo.
- Przyrzeczenie złożył koszykarz Hug Jae.
- Znicz zapalili lekkoatleci Chung Sun-man, Kim Won-tak i Sohn Mi-chung.
- Poprawna polityczna atmosfera na świecie sprawiła, że z wielkiej rodziny MKOl, w Seulu nie wystąpili tylko reprezentanci Kuby, Albanii, Etiopii, Libii i RPA.
- Główne role w gronie multimedalistów nalezały do pływaków - Niemki z NRD Kristin Otto i Amerykanina Matta Biondiego. Kristin „wyłowiła” w wodzie olimpijskiej 6 złotych medali startując - co ciekawe - w wyścigach trzech stylów, dowolnym, motylkiem i grzbietowym. Matt zaś wywalczył 5 złotych medali i 1 brązowy.
- Antybohater? Bieg na 100 m z fenomenalnym czasem 9,79 wygrał reprezentujący Kanadę Ben Johnson, ale następnego dnia okazało się, że Johnson korzystał z niedozwolonego dopingu farmakologicznego. Johnsona zdyskwalifikowano i odebrano zloty medal, który trafił do Amerykanina Carla Lewisa.
- Po latach okazało się, że i jemu daleko było do dopingowej niewinności. Tego jednak nie udało się w 100 procentach udowodnić.
- Nigdy nie została wyjaśniona tajemnica fantastycznych wyników Amerykanki Florence Griffith-Joyner. Jej rekordy na 100 m - 10,54 i 200 - 21, 34 do dziś budzą zdumienie. Poza tym Florence triumfowała wraz koleżankami w sztafecie 4x100 m. Zmarła nagle 21 września 1998 roku.
- W skoku o tyczce swój jedyny złoty medal olimpijski w karierze wywalczył Ukrainiec Sergiej Bubka. Najlepszy tyczkarz w historii przez 14 lat ustanowił 35 rekordów świata, w tym 18 halowych, do igrzysk miał pecha. Opuścił go raz - właśnie w Seulu - gdzie zwyciężył z wynikiem 5,90.
- Do programu igrzysk powrócił tenis ziemny, a nową dyscypliną olimpijską stał się tenis stołowy.
- Na korcie Niemka Steffi Graf dokonała niespotykanego wyczynu - zdobyła w jednym roku Wielkiego Szlema i mistrzostwo olimpijskie.
- Na pomoście objawił się fenomen „Kieszonkowego Herkulesa” - Turka Naima Suleymanoglu. Mierzący 147 cm siłacz urodził się w tureckiej rodzinie w Bułgarii. Z początku w jego dokumentach zapisano nazwisko Sulejmanow, potem nakazem władz "ochrzczono go jako" Szałamanow. Naim buntował się i w końcu Bułgarzy za "odstępne" w wysokości 1 mln dolarów zgodzili się na jego emigrację do Turcji. Już jako obywatel tego kraju Naim Suleymanoglu zwyciężył w Seulu.
- Srebrny medal w kolarskim sprincie kobiet wywalczyła znakomita niemiecka panczenistka Christa Rothenburger. Swój pierwszy złoty medal zdobyła w Sarajewie, w Calgary dodała do niego złoto na 1000 m i srebro na 500. Kolarstwo traktowała jako sport uzupełniający.
- Afery w olimpijskim ringu. Gdy Koreańczyk Byung Jong-il został uznany za pokonanego w jednej z walk, jego sekundanci pobili sędziego z Nowej Zelandii, a sam bokser na znak protestu przez przeszło godzinę okupował ring.
- W finale konkursu skoków do wody najlepszy skoczek w historii Amerykanin Greg Louganis zawadził głową o krawędź platformy i zakrwawiony wpadł do wody. Dopiero dwa lata później okazało się, że Louganis, już w trakcie trwania igrzysk, był nosicielem wirusa HIV.
- Igrzyska w Seulu przeszły do historii jako najbardziej "policyjne" zawody olimpijskie. Bezpieczeństwa sportowców i gości strzegło 120 tysięcy policjantów i 620 tysięcy żołnierzy.
- Po raz pierwszy organizatorzy igrzsk przygowali dla sportowców... prezerwatywy. W Seulu rozdano ich 8500 sztuk.
- Sportową konfrontację Wschód - Zachód wygrał Wschód. W tabeli medalowej pierwsze miejsca przypadły ekipom ZSRR 132 medale (55 złotych, 31 srebrnych i 46 brązowych), przed NRD 102 (37, 35, 30) i USA 94 (36, 31, 27).
- Polska zdobyła 16 medali (dwa razy mniej niż w Moskwie), i tylko dwa złote - judoki Waldemara Legienia i zapaśnika Andrzeja Wrońskiego. To oznaczało najgorszy wynik od czasów Melbourne i najniższą (20) lokatę od czasów Helsinek (1952).
- „Polskie medale” w igrzyskach w Seulu – złote: Waldemar Legień – judo, waga lekkośrednia; Andrzej Wroński – zapasy w stylu klasycznym, waga ciężka; srebrne medale: Andrzej Głąb – zapasy w stylu klasycznym, waga papierowa; Janusz Olech – szermierka, szabla indywidualnie; Janusz Pawłowski – judo, waga piórkowa; Marek Dopierała, Marek Łbik – kajakarstwo-kanadyjki, dwójka na 500 m; Joachim Halupczok, Zenon Jaskuła, Marek Leśniewski, Andrzej Sypytkowski – kolarstwo szosowe, wyścig drużynowy; brązowe medale: Jan Dydak – boks, waga półśrednia; Izabela Dylewska – kajakarstwo, jedynka na 500 m; Andrzej Gołota – boks, waga ciężka; Henryk Petrich – boks, waga półciężka; Józef Tracz – zapasy w stylu klasycznym, waga półśrednia; Artur Wojdat – pływanie, 400 m stylem dowolnym; Janusz Zarenkiewicz – boks, waga superciężka; Sławomir Zawada – podnoszenie ciężarów, waga lekkociężka; Marek Dopierała, Marek Łbik – kajakarstwo-kanadyjki, dwójka na 1000 m.
Opr. MareK
Fot. Jan Rozmarynowski
Źródło: www.pkol.pl, www.olympic.org, „Z kart historii polskiej sztangi” Zb. Gorlewski, J. Sacharuk.